De opleiding tot industrieel ingenieur combineert een brede academische en wetenschappelijke basis met talrijke praktijktoepassingen. In de opleiding verwerf je via basisvakken veeleer toepassingsgerichte kennis. Je gebruikt die kennis vervolgens om bestaande toepassingen en ontwerpen te verbeteren of om systemen te optimaliseren in een specifieke bedrijfs- of sectorcontext. De klemtoon ligt op de vertaling van wetenschappen en polyvalente technologie naar oplossingen.

De opbouw van het programma verschilt per universiteit. Meestal is er een gemeenschappelijke fase van 3 semesters. Aan andere universiteiten kies je van in het eerste jaar opleidingsonderdelen in functie van de latere specialisatie of is er een beperktere gemeenschappelijke fase.

De polyvalente basisvorming in wiskunde en wetenschappen staat centraal. Deze theoretische vakken krijgen hun toepassingen in diverse laboratoria. Gezien de verscheidenheid in vooropleiding van de studenten worden in meerdere universiteiten in het 1e semester door middel van differentiatie in het curriculum, tekorten uit het secundair onderwijs voor wiskunde, fysica, chemie of technische vakken weggewerkt en/of worden in de eerste weken van september instapcursussen/introductiecursussen wiskunde, chemie, fysica, elektriciteit, Engels ingericht om leerstof op te frissen of op peil te brengen.

Voor wie?

• Uitgesproken interesse voor wiskunde, technologie en wetenschappen is vanzelfsprekend.


• Voorkennis van minstens vier uur wiskunde per week is onontbeerlijk.


• Een specifieke voorkennis van opleidingsonderdelen zoals mechanica, elektriciteit en chemie is niet noodzakelijk.

De universiteiten organiseren voor kandidaat-studenten een starttoets. Deelname is voor deze richting verplicht en je moet je vooraf inschrijven.

De industrieel ingenieur neemt de plaats in tussen de opdrachtgevers (directie) en de uitvoerders (ploegbazen, werfleiders, arbeiders).
In tegenstelling tot de burgerlijk ingenieur is de industrieel ingenieur meer van nabij betrokken bij de rechtstreekse uitvoering van het werk. 
De master in de Industriële wetenschappen: chemie is in staat om zowel leidinggevende als coördinerende en technisch-commerciële taken uit te voeren in de chemische industriële productieafdeling van analyse-, controle- en researchlaboratoria.
Hij kan industriële chemische processen ontwerpen, uittesten, uitvoeren en verbeteren.
Hij zet de theoretische chemische modellen om in praktische realisaties en beheert en optimaliseert chemische (geautomatiseerde) installaties.
Hij doet onderzoek naar, ontwikkelt en verbetert nieuwe materialen (polymeren, composieten, chemicaliën). Deze afgestudeerden treft men vaak aan in de bedrijfssectoren petrochemie, voeding, farmacie en parachemie (verven, zepen, detergenten, afvalverwerking).
Er zijn ook mogelijkheden bij overheidsinstanties: Federale of gewestelijke overheid: economie, leefmilieu en infrastructuur; Parastatale en intercommunale organismen: Belgische spoorwegen, De Lijn, water- en gasverdelingsmaatschappijen, Regie der Gebouwen, distributiebedrijven voor elektriciteit, telefonie, kabeldistributie, controleorganismen, brandweer, civiele bescherming; Technische diensten van provincie, stad en gemeente. 

Hier een overzicht van mogelijke aansluitende beroepen uit de beroependatabase van onderwijskiezer. Er kunnen steeds nog andere mogelijkheden zijn. Klik op een beroep voor meer informatie.

De andere afstudeerrichtingen binnen Industriële wetenschappen zijn: